Ημερολόγιο μου,άργησα να σου γράψω...Δεν σε ξέχασα αλλά βλέπεις έτσι είναι η ζωή μας....
Έχουμε καταντήσει ρομποτακια....ξυπνάμε,δουλεύουμε,γυρνάμε σπίτι ,ύπνο.Αυτη είναι η ζωή μας.
Ζούμε σε έναν γυάλινο κόσμο, χωρίς χαμόγελο, χωρίς συναισθήματα. Απρόσωπη ζωή...
Κάθομαι και σκέφτομαι τι ωραία ήταν τα παιδικά μου χρόνια, ανέμελα...άκουγες παντού στη γειτονιά
παιδικές φωνές....ωραίες αναμνήσεις.Δεν μας ένοιαζε τίποτα, μόνο το πως θα περάσουμε ωραία.
Αχ ημερολόγιό μου γιατί βιάστηκα να μεγαλώσω??γιατί ο κόσμος άλλαξε?γιατί?γιατί?? Το άρωμα
βανίλιας με έκανε να κάνω μια ιστορική αναδρομή στο δικό μου παρελθόν...Επιστροφή στην πραγματικότητα πάλι....σε αυτόν τον γυάλινο ,άχρωμο κόσμο!!!
Έχουμε καταντήσει ρομποτακια....ξυπνάμε,δουλεύουμε,γυρνάμε σπίτι ,ύπνο.Αυτη είναι η ζωή μας.
Ζούμε σε έναν γυάλινο κόσμο, χωρίς χαμόγελο, χωρίς συναισθήματα. Απρόσωπη ζωή...
Κάθομαι και σκέφτομαι τι ωραία ήταν τα παιδικά μου χρόνια, ανέμελα...άκουγες παντού στη γειτονιά
παιδικές φωνές....ωραίες αναμνήσεις.Δεν μας ένοιαζε τίποτα, μόνο το πως θα περάσουμε ωραία.
Αχ ημερολόγιό μου γιατί βιάστηκα να μεγαλώσω??γιατί ο κόσμος άλλαξε?γιατί?γιατί?? Το άρωμα
βανίλιας με έκανε να κάνω μια ιστορική αναδρομή στο δικό μου παρελθόν...Επιστροφή στην πραγματικότητα πάλι....σε αυτόν τον γυάλινο ,άχρωμο κόσμο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου